داروهای کمکی در سم زدایی با کلونیدین

داروهای بسیاری برای کمک به سم‎زدایی با کلونیدین استفاده می شود. علایم اکثر بیماران با ترکیبی از کلونیدین، داروهایی مثل آمی تریپتیلین، ایبوپروفن و احیاناً اگزازپام، کلونازپام، لورازپام و یا هیوسین کنترل شده و نیازی به داروهای بیشتر ندارند. در تجویز داروهای ضددرد و مسکن باید در نظر داشت که اغلب اوقات تجویز خوراکی دارو کافی است و نیازی به تجویز فرم تزریقی آن نیست.  در مصرف داروهایی مانند کلونازپام، لورازپام، اگزازپام، دیازپام و فلورازپام باید در نظر داشت که این داروها برای درازمدت اسفاده نشوند چون احتمال وابستگی به آنها وجود دارد.  برای تخفیف بی‌قراری یا بی‌خوابی شدید در طی سم‎زدایی، بسیاری از اوقات از داروهایی مانند کلرپرومازین، تیوریدازین و یا تری فلوپرازین استفاده می شود. باید توجه داشت که این داروها با سایر داروها مانند کلروکین، پروپرانولول، لیتیم و داروهای ضدافسردگی تداخل دارند. همچنین مصرف همزمان تیوریدازین و نالترکسون می‌تواند موجب خواب آلودگی شدید گردد. ـ در صورتی که تهوع و استفراغ شدید بوده و با کلونیدین قابل کنترل نباشد، می‎توان از متوکلوپرامید و کلرپرومازین استفاده کرد. همچنین برای کنترل اسپاسم شدید روده‎ها و دل‎پیچه می‌توان از هیوسین استفاده نمود. توجه به این نکته جالب است که دوزهای بالاتر کلونیدین، در صورتی که افت فشارخون ندهد، اغلب علایم تهوع و اسپاسم را کنترل می‌‌کند.