اسیدتانیک چای در معده مانند اسیدهای آزاد عمل می کند و با مواد الکالوئیدی و آلبومین ترکیب شده به تانات ها تبدیل می گردد و در اثر همین ترکیب شیمیایی، خاصیت قابض بودن خود را از دست می دهد. همزمان با جذب مواد تانات دوباره اسیدتانیک در معده آزاد می شود و این پروسه شیمیایی تا رسیدن چای به روده ها تکرار می شود در درون روده، اسیدتانیک آزاد به وسیله مواد پروتئینی ترکیب شده و به صورت رسوب دلمه مانند در می آید و تا حدودی مدفوع را از حالت اسهال گونه خارج می سازد از این خاصیت اسیدتانیک در داروشناسی برای درمان اسهال به میزان 2/0 تا 6/0 گرم استفاده می گردد.

از آغاز سال 1880، پاره ای از پزشکان گمان می کردند کاتشین چای پاره ای از پزشکان گمان می کردند کاتشین چای نظیر اسیدتانیکوم موجب یبوست می شود. اما آزمایشات دقیقی که طی سال 1920 در مرکز تحقیقاتی چای توکلای به منظور تاثیر مواد تاننی چای برروی تعدادی افراد بالغ صورت گرفت، هیچ حالتی از یبوست و سوءهاضمه حتی با خوردن روزانه 18 فنجان چای غلیظ معادل 45 واحد مواد تاتنی، مشاهده نگردید. نوشیدن یک فنجان چای داغ در صبح می تواند اثر لینت دهنده داشته باشد، به همین لحاظ در انگلستان نوشیدن یک فنجان چای پیش از صرف صبحانه تحت عنوان چای رختخواب (bed tea) مرسوم است.

اثر شیر در چای

افزودن شیر به نوشابه حاصل از دم کردن چای باعث افزایش پروتئین آن می شود و در نتیجه از خاصیت و قابض بودن پلی فنل های چای کاسته می شود، هرگاه شیر در شرف ترش شدن باشد، افزودن آن به چای باعث دلمه شدن آن می گردد. وقتیکه ترکیب چای و شیر تازه وارد معده می گردد، پلی فنل ها در اثر اسید معده ته نشین می شوند، سپس کازئین موجود در شیر تجزیه شده و پلی فنل ها دوباره آزاد می گردند. این پلی فنل ها با هرنوع مواد پروتئینی ترکیب می شوند ولی در روده ها واکنش حالت قلیایی دارد و هر پلی فنل ته نشین شده ای را حل می کند.

چای و بیماران قلبی

چای سیاه و چای سبز حاوی مقدیر قابل ملاحظه ای فلاونوئید خواراکی است که اثر حمایتی علیه بیماری های قلبی عروقی دارد. هرچند این مساله به وسیله محققین ژاپنی و روسی قبلاً ثابت شده بود، با وجود این پژوهشگران آمریکا نتایج بررسی های خود را در سال 2002 در مجله تغذیه آمریکا منتشر نمودند. یافته های محققین آمریکایی نیز نشان می دهد کسانی که روزانه چند فنجان چای می نوشند، در مقایسه با آن هایی که چای می نوشند دچار حملات قلبی کمتری شده اند. همچنین در بررسی دیگری که در مجله علمی Circulation اخیراً چاپ گردید، نوشیدن چای بعد از دچار شدن به حمله قلبی خطر مرگ را کاهش می دهد و بیشترین اثر مفید چای در افرادی مشاهده شده که قبلاً دچار بیماریهای قلبی عروقی بوده اند. هرفنجان چای برحسب درجه مرغوبیت حاوی 170 میلی گرمفلاونوئید است.

اثر چای در کاهش سکته مغزی

یافته های اخیر پژوهشگران نشان می دهد که فلاونوئید چای در کاهش سکته مغزی در بین افراد کهنسال تاثیر دارد. نتایج بررسی نشان می دهد خطر سکته مغزی در افراد 50 تا 69 سال که روزانه 4 تا 5 فنجان چای می نوشند، 69 درصد کاهش پیدا می نماید.

اثر چای در کاهش سرطان مری

بررسی های محققین دانشگاه شانگهای چین که در اوریل 2002 در مجله انجمن تحقیقات سرطان آمریکا منتشر شد، حاکی از آنست که افرادی که عادت به نوشیدن چای دارند نسبت به کسانی که چای نمی نوشند پنجاه درصد کمتر دچار سرطان معده و مری می شوند، بدین ترتیب اثر آنتی اکسیدان کاتشین و پلی فنل های چای هرروز بیشتر مورد تاکید دانشمندان در سراسر جهان قرار می گیرد.